Gisteren heeft het ministerie van VWS het nieuwe beleidskader sportevenementen aan de Tweede Kamer gepresenteerd. Hierin staat dat het voor organisatoren -om op steun van het ministerie te kunnen rekenen- niet meer voldoende is om alleen maar een evenement goed te organiseren, er moet meer worden ingezet op maatschappelijke en economische spin-off rondom het evenement. Is dat nu gunstig, of werpt dit alleen maar extra hordes op, op weg om een bid te winnen? En spant de minister het paard achter de wagen en wordt het op deze manier alleen maar lastiger om grote sportevenementen naar Nederland te halen?

De worst is duidelijk: als je aan de eisen voldoet, kun je rekenen op financiële steun vanuit het ministerie en dat is natuurlijk altijd welkom. In die zin ben je geneigd het beleidskader voor organisatoren in eerste instantie als “qualifier” te interpreteren, immers zonder hieraan te voldoen krijg je niet de in veel gevallen zo vereiste overheidssteun.

Maar wie wat verder kijkt en creatiever nadenkt, ziet hierin ook meteen een “distinguisher”: de Europese en wereldbonden kijken namelijk ook steeds nadrukkelijker naar “legacy”. Wat laat een evenement achter als het eenmaal voorbij is. Prachtige Olympische “spooksteden” zoals in Sydney, of een infrastructuur die kan worden hergebruikt en een cultuur die sportdeelname stimuleert?

Een goed programma rondom het evenement gericht op maatschappelijke en economische meerwaarde brengt zo bezien niet alleen de zo gewenste zak met geld binnen, maar helpt organisatoren hun bid book aan te scherpen met onderscheidende elementen, waarmee de race tegen andere kandidaten uiteindelijk in hun voordeel kan worden beslist.

Als je het zo bekijkt heeft de minister organisatoren juist geholpen en een extra paard voor de wagen gespannen.

Wil je ook het paard voor de wagen spannen om een bidproces winnend af te kunnen sluiten? Download gratis de checklist “Hoe win ik een bid” of neem contact op voor meer informatie.