(T)rouw

Clubspelers

Wat hebben Ger Senden, Jan Vreman, René Kolmschot en Johan Abma gemeen? Dat ze hun actieve betaald voetballeven bij één club hebben gespeeld. Bij respectievelijk Roda JC, De Graafschap, Heracles en Cambuur. Een -zeker na de explosie van transfers na het Bosman arrest- onvoorstelbaar staaltje clubtrouw, dat zich achtereenvolgens uitstrekte over een periode van 20, 19, 18 en 15 jaar.

Een mooi feitje en niet alleen voor de quizliefhebbers. Het heeft ook wel wat, die loyaliteit naar de club waar je de kansen kreeg, de buurt waar je bent opgegroeid en de fans die je zijn gaan adoreren. En wellicht kwamen er ook niet veel kansen voorbij om ergens anders te spelen. In de hoogtijdagen van deze jongens was je zoals gezegd als speler overgeleverd aan de grillen van een club, totdat Jean Marc Bosman in 1995 een beroemd arrest op zijn naam kreeg die het mogelijk maakte dat spelers aan het einde van hun contract transfervrij konden overstappen naar een andere club.

Verbonden of gebonden?

Maar zou het ook zo kunnen zijn dat deze spelers doorschoten in hun trouw? Dat ze zich zo met de club zijn  gaan vereenzelvigen dat ze het niet over hun hart konden verkrijgen om de club te verlaten? Dat ze de degradatie niet konden verkroppen en er dus nog maar een jaartje aan vast knoopten om de opgelopen achterstand goed te maken? Het mislopen van de promotie wilden compenseren door hun kwaliteiten in het nieuwe seizoen wederom op Kaalheide, De Vijverberg, het Polmanstadion of het Cambuurstadion te vertonen? Ringen hebben een mooie symboliek, maar als ze zo verweven zijn als hierboven, is dat ook niet goed.

Fris bloed

Ik weet het niet, maar ik weet inmiddels wel dat het soms ook goed is om te stoppen met trajecten, hoezeer te prijzen vasthoudendheid ook is. Het is een kunst om een project los te laten, omdat het niet (meer) werkt. Aan beide zijden overigens. Voor het project kan fris bloed weer nieuwe energie geven, maar ook voor jezelf goed, omdat het weer de ruimte bied voor nieuwe dingen.

Stoppen op het juiste moment

Om niet te eindigen als Johan Abma die aan het einde van zijn laatste seizoen 2002/2003 het voor hem zeer sneue bericht te horen kreeg dat Cambuur niet langer gebruik wenste te maken van zijn diensten. Ondanks eerdere toezeggingen kon hij na vijftien trouwe dienstjaren niet rekenen op een nieuwe aanbieding.

Nieuwjaarswens 2019

Al is dat soms “ouw”, en leidt dat tot rouw, teveel trouw is voor niets en niemand goed. Ik wens jullie kleine rouwmomentjes voor een gelukkig en verfrissend nieuw jaar!

About the author: Richard_Admi